فن یک دستگاه تولید جریان گاز است که دو یا چند تیغه و یا پروانه متصل به یک شفت چرخان(Rotating shaft)دارد.هریک از این دستگاهها شامل یک پروانه است که انرژی مکانیکی دورانی اعمال شده به شفت پروانه را تبدیل به افزایش کلی فشار گازدر حال حرکت میکند. این تبدیل با تغییر اندازه حرکت سیال انجام میشود.

 

انجمن مهندسین مکانیک آمریکا(American Society of Mechanical Engineers)( ASME )در دستور العملهای آزمون توان(Power test codes)خود، تعریف یک فن را محدود به دستگاههایی میکند که چگالی گاز در هنگام عبور از ورودی تا خروجی آن دستگاه حداکثر 7 درصد افزایش پیدا کند. این مقدار افزایش چگالی برای هوای استاندارد، معادل افزایش تقریبی فشار به میزان 7620 پاسکال (30 اینچ فشار ستون آب)است. یک دستگاه محرک هوا که فشارهای بالاتر از این مقدار را ایجاد کند، کمپرسور و یا دمندۀ فشار(Pressure blower) نامیده میشود.

 

در سیستمهای گرمایشی و تهویه مطبوع حتی در سرعتهای بالاتر و در سیستمهای پرفشار، فن ها به ندرت با فشارهای بیشتراز 2500 تا 3000 پاسکال (10 تا 12 اینچ فشار ستون آب) مواجه میشوند.
یک فن سه جز اصلی دارد: پروانه(که گاهی اوقات چرخ و یا روتور نیز نامیده میشود)، وسیله به حرکت در آوردن پروانه (موتور)و پوشش بدنه فن(Casing).

 

برای پیش بینی میزان کارایی یک فن نصب شده با دقت قابل قبول، یک طراح فن باید از مواردزیر آگاهی لازم را داشته باشد:
 
الف) نحوۀ سنجش و آزمایش فن
 
 ب ) تاثیراتی که سیستم توزیع هوا روی کارایی فن دارد.